Obyczajowy 1982

Rok 1914. Pierwszy dzień i pierwsza noc I wojny światowej. Przy drodze do małego galicyjskiego miasteczka stoi karczma, tytułowa Austeria, prowadzona przez starego, mądrego Żyda Taga. Znajdują w niej schronienie pierwsi uciekinierzy zagrożeni kozackim pogromem. Są wśród nich bogaci, wyemancypowani Żydzi z miasteczka. Są chasydzi - mistycy i fanatycy religii, nie zdający sobie sprawy z tego, co się wokół dzieje. Na tle tej barwnej zbiorowości rysuje się wyrazista postać Taga, filozofa i wolnomyśliciela, mającego świadomość nadciągającej katastrofy. Pełen trzeźwego sceptycyzmu otacza wszakże ciepłem i serdecznością wszystkich, których jego Austeria przygarnęła na tę noc. Przeczuwa, że z nadejściem dnia nadejdzie także zagłada.

Historia rozgrywa się w Warszawie w latach osiemdziesiątych ub. wieku. „Perełka”, dziewczyna z tzw. marginesu, podejmuje pracę w domu starców. Pod jej opiekę trafia niesympatyczny, majętny starzec, podobno były aparatczyk, Nowicki. W życiu osobistym „Perełce” nie układa się najlepiej, odchodzi od niej chłopak, pielęgniarz Marek, nie ma gdzie mieszkać. Na nowe mieszkanie potrzebuje pieniędzy, usiłuje pożyczyć gotówkę od swojego podopiecznego, ale ten wyrzuca ją za drzwi. Winę za niepowodzenia zrzuca na starca…

Czasy I Wojny Światowej. Chris Baldry to aliancki żołnierz, który wraca z frontu. W wyniku obrażeń, jakich doznał podczas walk, mężczyzna cierpi na amnezję i nie potrafi przypomnieć sobie życia, jakie prowadził przed wojną. Żołnierz nie poznaje swoich najbliższych, co jest tragiczne w skutkach także dla jego żony, Kitty. Zagubiony Chris odnajduje wspólny język ze swoją miłością z przed lat, Ann-Margaret. Kobieta pragnie wykorzystać moment i odzyskać dawno utraconego mężczyznę...

Film oparty na prawdziwej historii. Jest to eksperyment pedagogiczny, w którym osobom pragnącym adoptować dziecko, zostaje dana możliwość spędzenia urlopu z wybrankiem. Jednak role się odwracają, to dzieci wybierają opiekunów a nie odwrotnie. Jednak okazało się, że są i ciemne strony tej historii...

Władek Seretny, chłopak z wiejskiej rodziny, jedzie na egzamin wstępny do szkoły teatralnej. Nie pomogły punkty za pochodzenie. Nie zdał egzaminu, a od komisji dowiedział się po recytacji poezji, że nie ma wiedzy, kultury i jest postacią mało wyrazistą. Chłopak nie przyznaje się rodzicom do porażki. Mówi, że nie dostał akademika, więc ojciec pomaga mu, pisząc do znajomego, aby przyjął go na stancję. Profesorka dykcji poleca mu prywatne lekcje, a stary profesor zachęca do pracy nad sobą i obiecuje pomoc. Władek znajduje zatrudnienie w teatrze jako goniec, uczęszcza na prywatne lekcje dykcji oraz interpretacji tekstów. Czy jego wysiłki przyniosą sukces na następnym egzaminie?

W dość niezwykłych okolicznościach dochodzi do spotkania w pociągu dwojga młodych ludzi: Renaty i Marcina. On kradnie jej pieniądze, ona zaś, sprytniejsza i silniejsza, łapie go i zamierza oddać w ręce milicji. Tak następuje poznanie się tych dwóch jakże odmiennych osobowości, charakterów. Marcin okazuje się nieuleczalnie chory i pieniądze potrzebne mu były na znachora, do którego jechał po ratunek. Renata zaś jechała na „miłosny weekend” z profesorem, który z góry w nagrodę zaliczył jej egzamin.

„Był sobie dziad i Baba, bardzo starzy oboje…” Film jest jakby przeniesieniem tej opowieści w czasy nam współczesne. Gdzieś na odludziu, w małej chatce nad jeziorem mieszka dwoje starych ludzi. Chłop – dziwak – jest niestrudzonym „wynalazcą”, montuje różne urządzenia i machiny. A wszystko to robi, by uszczęśliwić swoją żonę. I tak z dala od ludzi para dziwaków pędzi szczęśliwy żywot.

Tadeusz i jego przyjaciel Edward, słynny fałszerz dokumentów, kończą odbywanie kary więzienia i opuszczają zakład karny. Edward po wyjściu z więzienia wraca do nielegalnego zajęcia. Tadeusz pragnie zmienić swoje życie i być uczciwym, jednak droga życiowa mu się nie układa. Edward postanawia pomóc zrezygnowanemu przyjacielowi i dzięki sfałszowanym dokumentom Tadeusz zajmuje prominentne stanowisko. Niestety czyn Edwarda zostaje wykryty.

Jest to opowieść o trudnych pierwszych dniach na Ziemiach Odzyskanych. Jest wiosna 1945 roku. Jeden z żołnierzy otrzymuje rozkaz zabezpieczenia i obrony opuszczonej fabryki. Z narażaniem życia broni urządzeń zakładu przed szabrownikami. Nieoczekiwany przybysz okazuje się sojusznikiem – niezrażony niebezpieczeństwem, pomaga żołnierzowi w wykonaniu tego niełatwego zadania. Zapłaci za to najwyższą cenę.