Filmy alkohol, palenie

Minęło już 10 lat odkąd Willie ostatni raz przywdział czerwony strój, by rabować centra handlowe podczas świątecznej gorączki. Nie znaczy to, że stał się lepszym człowiekiem. Wciąż jest tym samym stale zalanym, napalonym na cudze żony, gotowym na każde świństwo typem spod ciemnej gwiazdy. Spłukany jak nigdy, bez perspektyw na sensowny zarobek, niechętnie zgadza się połączyć siły z dawnym wspólnikiem - uroczo wrednym karłem Marcusem. Tym razem plan jest ambitniejszy niż zwykłe sklepowe kradzieże. Marcus zamierza przeprowadzić skok na centralę fundacji charytatywnej. Stawka i ryzyko są wyższe niż dotąd. Tym bardziej, że do zespołu dołącza dziarska mamuśka Williego.

Tytułowy Heli (Armando Espitia) to młody człowiek pracujący w fabryce samochodów, mieszka z ojcem, który również tam pracuje, żoną Sabriną (Linda González) i siostrą Estelą (Andrea Vergara). Film opowiada o miłości Esteli i policjanta, osobach o przeciwstawnych poglądach, w połączeniu z narkotykami. Ten konflikt będzie się starała pokonać miłość. Ingerencja Heliego zgubi całą rodzinę.

Zmęczony życiem Michael Stone, autor poradnika, podczas jednej z podróży zatrzymuje się w hotelu. Tam poznaje Lisę, która może zostać jego famme fatale.

Lato 1981. Leningrad żyje rockiem ze szmuglowanych z Zachodu płyt Davida Bowiego, Blondie, Lou Reeda, T-Rex czy Sex Pistols. Mike jest gwiazdą undergroundowej sceny muzycznej i królem klubu rockowego, gdzie młodzież ma przykazane słuchać koncertów na siedząco i w ciszy. Poszaleć można jedynie za zamkniętymi drzwiami mieszkania, podczas prywatnych występów. Wiktor dopiero zaczyna, ma za to talent, przyciągającą wzrok urodę i pisze świetne teksty. Tych dwóch połączy nie tylko miłość do muzyki, ale i do Nataszy, mądrej i pięknej żony Mike’a. Losy tego trójkąta stanowią centrum „Lata”: czarno-białego (z nagłymi wybuchami kolorów) filmu o miłosnym i artystycznym rozkwicie. Film Kiryła Serebrennikowa zainspirowały autentyczne historie liderów leningradzkich grup: Mike’a Naumenko (Zoopark) i Wiktora Coja (Kino).

Adriana żyje sama, ale nie samotnie. Przeciwnie, życie towarzyskie i znajomości - zwłaszcza z mężczyznami - są najważniejszą częścią jej egzystencji. Pracuje, a raczej ma zawsze jakieś zajęcie nieźle płatne, nie wymagające wiele więcej ponad urodę, młodość, obycie i potoczną inteligencję. Może więc to być zajęcie manicurzystki, modelki, cover-girl lub statystowanie w filmie. Zarobki wystarczają Adrianie na opłacenie niewielkiego, ale nowoczesnego mieszkania, mały samochód i modną garderobę na każdą okazję. A to najważniejsze, bo życie Adriany upływa właśnie od okazji do okazji. Jej życie "właściwe" to spotkania, przyjęcia, wizyty w lokalach, wycieczki do kina lub na weekend za miasto. Partnerzy zmieniają się często i bywają różni.

Młody Egipcjanin Adel (Abdel Halim Hafez), podczas wakacji w Aleksandrii, ma romans z tancerką z klubu nonego o imieniu Firdaus (Nadia Lutfi). Jego przyjaciele są oburzeni.